Gedichten 31-40
Zuivering
Neil Young zingt zijn ‘searching for a heart of gold’
Nog steeds zoekende na al die jaren
Terwijl de zon het terras schoon veegt
Met gouden vogelveren
Mijn hart heeft zich geopend
Het goud absorberend
Met diepe ademteugen
De extase borrelt op uit diepe bronnen
Het middenrif pompt gestaag
De longen zuiverend
De hongerige cellen voedend
Met het ‘feel good’ elixer
Het denken is gestopt
De grote schoonmaak is begonnen
Ik dring door de barricades heen
als een vechter zonder harnas
De kracht ontleend
Aan het magma van de essentie
Het plasma circuleert als een bergstroom
De dicht geslipte aderen uitdiepend
De spieren gevoed met gezonde spijzen
Voelen sterk aan
En verdringen de opeenhopingen
Van de onverzadigde vetten
Het gevecht wint het van de depressie
Het licht opent de porieën
De huid herademt
Ik glimlach voor het geschenk van de dag
HenriB
De rode Wouw
Majesteitelijk gleed ze over het dal
Gedragen door thermiek
Loerend met een vlijmscherpe blik
Voor details van de kleinste beweging
Niet bewust van haar eigen elegantie
De arme gespreid
Als verwelkomde ze innerlijk haar prooi.
Haar hoofd in de scanning modus
Mijn adem stokte
Haar niet eerder gezien
Mijn hart ging tekeer
Een blik was me gegund in de pracht
Van de ware existentie
Een klein moment
In de grootsheid van het dal
Dat zich achter mijn huis ontvouwde
Maar een groots aangezicht het te beleven met de intensiteit van God’s blik
Voel me vereerd
Voel me dankbaar
Voel me gezegend
De spiegel van mijn eigen Ik
gezien, beleefd te hebben
HenriB
De levensbron
Het leven als een strijd
Vol tegenstrijdigheden
Het gevoel gevoed door de fysiek
In onmin met de geest
Een emmer vol kwaaltjes
Een badkuip vol gedachten
De hersenen vermoeiend
Met wat is geweest of gaande is
De kwaaltjes de ruimte schenkend
Zich te uiten
Doordat we moe zijn
Van het eeuwige gevecht
Aan de horizon bloeit het in weelde
Lonkend met paradijselijke pracht
We willen ons er aan tegoed doen
Maar voelen ons geremd door ons zelfbeeld
We willen zo graag
En denken er alles aan te doen
Behalve de rust te nemen
Ons over te geven aan het oneindige
Door gebed in de stilte van de dag of nacht
Met je innerlijke ‘zelf’ in gesprek te gaan
En te voelen hoe mooi je bent
Als ziel van het eeuwige leven
Te weten dat lijden en dood niet bestaan
Dat het slechts projecties zijn van ons denken
Dat we in waarheid geestelijk zijn
En volmaakt
Jaag de gedachtes weg
De moordenaars van het paradijs
Keer ze de rug toe met stok en slaag
“Ga achter mij!”
Het is een lange weg
De levensbron te vinden
Vergeet het zoeken ernaar
De bron vindt jou…als je loslaat
HenriB
Migraine
Met de hoofdband van geklonken ijzer
Aangedraaid door de zeeman arm van de beul
Word ik middeleeuws gemangeld
Ik kan niet vluchten
Een emmer gal
Door misselijkheid gedreven
Over mij heel gekiept
Beklemt mijn keel
Mijn hoofdschedel kraakt
De hersenen uitgeperst
Als met een vertraagde horeca-citroenpers
Het vocht sijpelt door de ogen naar buiten
Ik kan niet schreeuwen
Niemand zou me ook horen
Ik probeer me los te wringen
Met de kracht van paniek
Ik wil vluchten uit de hel
maar de boeien ketenen me aan het bed
Ik sta op en ga weer liggen
Weer op weer liggen
Ijs, ik moet ijs hebben
Pillen helpen niet meer
Ik bonk met mijn hoofd tegen de muur
Om de pijn te verplaatsen
Het gevecht duurde drie uur
ik viel daarna in een comatische slaap
De uitgeputheid nam het van me over
Op het moment dat de pijn niet meer te dragen was
Henri
De wakers van dag en nacht
Twee grote Italiaanse berghonden
Vragen om aandacht
Liggen aan mijn voeten
Mij aankijkend met trouwe ogen
De bewakers van dag en nacht
Tegen binnendringers van het domein
Het reukorgaan altijd op scherp
Alert ondanks hitte van de dag
Het vrouwtje als de alfa
Het jongere mannetje de rust zelve,
haar volgend als student van de leermeesteres
Die hem de fijne kneepjes dwingend bijbrengt
Soms neemt mannetje actie
De alfa lacht dan om zijn onervarenheid
En als actie vereist
is zij de bazige chef d’equipe
Het waken vervult hun leven
De taak serieus op zich nemend
En na actie altijd weer bevestiging vragend
Aan het baasje
Maar vooral altijd
onvoorwaardelijk hun liefde schenkend
als hun bijdrage
Aan het gezinsleven
HenriB
Uitbuiting
De aarde uitgebuit
Als kolonie van de macht
Depressief en boos
Wil aandacht, wil liefde, wil iets terug
Afdwingend deze keer
Heeft ze zich gekroond met het virus
En de oorlog verklaard
na alle voorafgaande aanmaningen
Voor haar is de tijd gekomen
Om van wat haar overgebleven is
Te beschermen
Met drastische maatregelen
De vingerwijzingen
niet begrepen door de mens
Stormen en overstromingen en smeltende ijskappen
Niet serieus genomen
De zee ontdaan van haar leven
De aarde leeggezogen van haar bronnen
Het leven van het ecologisch evenwicht ontwricht
door de hand van zelfzuchtige schepsels
Het virus ingenieus ontworpen
Door de ingenieurs van de Schepper
Haar legers rukken op
De mens attackerend
Geen waarschuwing meer
De rode knop is ingedrukt
En wat doet de mens?
Die gaat In de verdediging
Geen mea culpa
Geen serieus gesprek
Geen onderhandeling
Wegen zoekend naar ander planeten in case off
In staat om de verdorring achter zich te laten
De uitbuiting te verleggen naar nieuwe bronnen
In plaats van iets terug te geven
…Liefde
HenriB
Meditatie helpt
Niet storen, In zazen
De ogen bijna gesloten
De enkels rustend op de dijen
Slechts de knieën en het stuitje
gronden mij met de aarde
Mijn ademhaling controlerend
In tegengestelde synchroniteit met de energie -stroming
Afvalstoffen naar buiten, energie naar binnen
De spieren ontspannen
De rug gerecht
Verkleefde gedachtes komen naar boven
Ik geef er geen voeding aan
Moe van het gebrek aan aandacht
Verdwijnen ze met het hoofd gebogen definitief in het niets
De schillen afpellend
Bij iedere sessie een laagje dieper
Verrast over oude “vergeten” gedachtes uit het verleden
Destijds weggestopt, onder geschoffeld
in de hoop dat het daarmee afgedaan zou zijn
Onverwerkte emoties
Die hun werk doen op de achtergrond
Om zich in leven te houden
Hebben ongemerkt mijn systeem belast
Ik voelde me al zo lang zo moe
Maar zazen ruimt op
Niet de gemakkelijkste manier
Maar effectief in zijn eenvoud
Zoals zen ons de rust geeft
Aanwezig te kunnen zijn bij onszelf
Zonder afleiding van materie
HenriB
Zelfzeker
Geïnjecteerde botox en siliconen
trekken de huid strak
Rondingen opgevuld voor de verleidingsdans
Lippen tuitend gemodelleerd
Stralen belofte uit
Make-up geplamuurd epitheel
Mascara geduide wimpers
Rode lippen, gelakte nagels
Getekende wenkbrauwen
Baltsende bewegingen inleidend
Het voyeurisme aanwakkerend
Aandacht zuigend
Zelfzeker ga ik op stap
Want ik ben de moeite waard
…Toch?
HenriB