Geboorte
Genadig
Zijn zij die de vrede hebben gevonden van de storm
Die de wegen heeft schoon geblazen
En het stof, dat was neergedaald op hun hoofden
Ik ben als een steen
Uit de overlevering van water wind en kou
Van zon en van steun voor hen die willen rusten op mijn armen als stalen gewrichten
Ik ben de waker van de nacht
Als een oude eik zachtjes de bladeren bewegend In het donker
Voorafgaand aan het licht van de openbaring
Ik voel de kracht in mij van duurzaamheid en geduld
Van gebed in de stilte van de oceaan
Geen reden tot zorg
Ik ben er
Om de hand te reiken aan hen in woelige wateren
en in zinkputten verzonken
Illusies over ellende en pijn,
ziekte en depressie
Zijn de illusies van het sterfelijk bestaan
Die slechts grond hebben
Door malversieve gedachtes
dat het lijden begint bij de geboorte
Maar geboren worden
Doen we continu
Zonder stop
Geboren worden met de liefde
van onze ware Ik
Als we ons ervoor open stellen
Als we ons eraan toegeven dat we de zoon zijn
Van het eeuwige leven
Wat ons ‘zijn’ behelst
Henri